Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկուել

վանկեր՝ աղ•մ(ը)կ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. (հնց․) աղմուկի վերածվել, աղմուկով լցվել ◆ Այդ միջոցին բազմության մեջ անցավ մի շշուկ, մի հանկարծակի իրարանցում, որ վերջը աղմկվեցավ ուրախաձայն բացականչություններով։ (Րաֆֆի) ◆ Սենյակն աղմկվեց Շուշանիկի հեկեկանքով։ (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել