Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•ղ(ը)շ•բանգ

Ստուգաբանություն

Նոր Բայազետ, Կարին, Մուշ՝ (բսբ․) մորմազգիների ընտանիքին պատկանող թունավոր բույս, բանգ, պատպատ, տե՛ս բանգ ◆ Ավելուկների հետ կանգնել էին սուր փշերով ծածկված տատասկները և աղշբանգ կոչվող բարձր ու լայնաթուփ բույսը։ (Մկրտիչ Արմեն) ◆ Տես ինչ լավ տուղտ…, պատպատ կամ աղշբանգ և այլ տեսակ բույսեր ու խոտեր կան։ Սահակ Ամատունի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։