աղոթող
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ղո•թող
- Պոլիս, Կարին, Մուշ՝
- աղոթքի միջոցով բժշկություն անող ◆ Երեխային աչք են տվել, տեր աղոթողին, որ աղոթե։ ՄԼԽ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։