Հայերեն

 

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուտ

վանկեր՝ ա•ղուտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. աղահանք պարունակող վայր, աղի պաշարով հարուստ վայր ◆ Այրուձիի առջև բացվեց ամայի դաշտը՝ իր աղուտների և ճախուտների հաջորդականությամբ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. աղտաղտուկ (սոլոնչակ)
  3. (բնապ․) հողեր, որոնց վերին շերտերում պարունակվում են 1 % և ավելի ջրալույծ աղեր՝ քլորիդներ, սուլֆատներ և կարբոնատներ։ Տես նաև՝ աղակալված հող, աղուտ-ալկալի հող

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. Վան՝ ժողովուրդ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. Արարատյան, Բուլանըխ՝ թանկագին քար, հակինթ ◆ Էնքան աղուտ, զեմրութ էլից տյուսո վրա, որ տա մարտ չէր կերը թամաշա էնի։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Գոյական

  1. Արարատյան՝ շատ աղ պարունակող (հող, վայր) ◆ Բարձունքից երևում էր Արարատյան դաշտն իր այգիներով, աղուտներով ու ճահճուտներով։ Սերո Խանզադյան ◆ Աղուտներում, ճահճուտներում խաղողի վազը չի կարելի աճեցնել։ դասագիրք

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղտաղտուկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։