աղուրի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁuˈɾi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուրի
վանկեր՝ ա•ղու•րի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Գոյական
- (գվռ․) որթի, ուռի և այլ ծառերի ոստ, որ կտրում և տնկում են հողի մեջ, նոր տունկ ստանալու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղուրա, (ժղ․)՝ տաշտաթաղ, տաշթաղ, վրոր, կցան, ցքան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղուրի(ն) | աղուրիներ(ը) |
| Սեռ. | աղուրիի | աղուրիների |
| Տր. | աղուրիի(ն) | աղուրիների(ն) |
| Հայց. | աղուրի(ն) | աղուրիներ(ը) |
| Բաց. | աղուրիից | աղուրիներից |
| Գործ. | աղուրիով | աղուրիներով |
| Ներգ. | աղուրիում | աղուրիներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։