աղվոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուոր
վանկեր՝ աղ•վոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- (արևմտհ․) սիրուն ◆ Անգամ մը գոնե խնդա ինծի, ծնդա, ո՛վ աղվոր կին։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Ինքն ալ շատ աղվոր ու շատ մաքուր կը հագվեր։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Ոչ ոք չհասկացավ երազդ աղվոր: (Ավետիք Իսահակյան)
- լավ
Հոմանիշներ
խմբագրել- գեղեցիկ, սիրունատես, սիրունիկ, գեղանի, գեղուն(ի), գեղազան, գեղասքանչ, գեղազուն, գեղաչքնաղ, առնագեղ, չնաշխարհիկ, չքնաղ, չքնաղագեղ, չքնաղակերպ, չքնաղատես, չքնաղատեսիլ, չքնաղատիպ, գեղեցկատես, գեղեցկատեսիլ, գեղեցկակերպ, գեղեցկապատկեր, անձնագեղ, գեղակերպ, գեղատես, գեղեցկատեսիլ, գեղատիպար, գեղագեղ, գեղալիր, սքանչատես, լավ, լավիկ, սլացիկ, կառուցիկ, գեղագունակ, սիրուն, սիրունիկ, խորոտ, խորոտիկ, արեգակ, արեգակի կտոր, շարմաղ, խորոտիկ-մորոտիկ, ակն ու արեգակ, թառլան, նրբադեմ, անուշադեմ
- լավ, ընտիր, բարձրորակ, պատվական, ազնիվ, աղկեկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- աղվոր հոտ չգալ- վատ հոտ փչել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։