աղտաղտուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁtɑʁˈtuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղտաղտուկ
վանկեր՝ աղ•տաղ•տուկ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- աղի-լեղի, խիստ աղի ◆ Ու կառնե ծովուն բույրերն աղտաղտուկ: (Միսաք Մեծարենց)
Գոյական
- աղի հող, աղուտ (սոլոնչակ) ◆ Այդտեղ (Կումայի և Թերեքի միջև) գոյացել են մեծ թվով աղի մանր լճեր և աղտաղտուկներ: (Դասագիրք)
Հոմանիշներ խմբագրել
- աղի, աղալի, աղալիր, աղալից, աղոտ, աղաշատ, (հնց․)՝ աղտաղտ, աղտաղտին, (ժղ․)՝ շոռ, ծրծում (չափազանց)
- աղուտ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղտաղտուկ(ը) | աղտաղտուկներ(ը) |
| Սեռ. | աղտաղտուկի | աղտաղտուկների |
| Տր. | աղտաղտուկի(ն) | աղտաղտուկների(ն) |
| Հայց. | աղտաղտուկ(ը) | աղտաղտուկներ(ը) |
| Բաց. | աղտաղտուկից | աղտաղտուկներից |
| Գործ. | աղտաղտուկով | աղտաղտուկներով |
| Ներգ. | աղտաղտուկում | աղտաղտուկներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։