(արևմտհ․) կես սև, կես սպիտակ (մազեր) ◆ Ի՛նքն էր Պրն․ Նալբանդյանը [Նալբանդյանը], ձիգ հասակով, բարեկազմ, քիչ մը նիհար դեմքով , հստակ գիծերով, աղ ու պղպեղ առատ մազերով։ Սփ ◆ Այսպես խոսողը հիսուննոց մարդ մըն էր, աղ պղպեղ գլուխով...
(արտսհմ․)(բրբ․) համ ու հոտ (նաև (փխբ․)) ◆ -Մի՛ մոռնաք գավառին աղն ու պղպեղը խառնել ձեր գրվածքին, և այնպես գրել որ կարդացող համ առնե։ Բենիամին Նուրիկյան◆ Ու գաճաճ է հոգին երբ չէ աճած տարիներում աղին ու պղպեղին մեջ։ Հակոբ Օշական◆ Վրա երկուսը՝ ա՛ղա ջան, քանի կանաս շա՛տ սուտ ասա և սուտը միր կինքի աղ ու փիլփիլն է։ Գաբրիել Սունդուկյան
