աճառաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡ʃɑrɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աճառաբանութիւն
վանկեր՝ ա•ճա•ռա•բա•նու•թյուն
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ աճառ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ բան, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
(կզմխս․) կազմախոսության այն բաժինը, որը զբաղվում է աճառների ուսումնասիրությամբ
Հոմանիշներ
խմբագրելկռճիկաբանություն
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աճառաբանություն(ը) | աճառաբանություններ(ը) |
| Սեռ. | աճառաբանության | աճառաբանությունների |
| Տր. | աճառաբանության(ը) | աճառաբանությունների(ն) |
| Հայց. | աճառաբանություն(ը) | աճառաբանություններ(ը) |
| Բաց. | աճառաբանությունից | աճառաբանություններից |
| Գործ. | աճառաբանությամբ | աճառաբանություններով |
| Ներգ. | աճառաբանությունում | աճառաբանություններում |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։