աճռել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡ʃˈrɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աճռել
վանկեր՝ աճ•ռել
Բայ
- Պոլիս՝ (հնց․) տրորել, շփել ◆ Գեղջուկն… կաճռե բժոտ աչքն երկինք նայելով։ (Դանիել Վարուժան) ◆ — Կնիկ,— ըսած էրՏեր Նիկոդիմոս իր երեցկնոջը մորուքը աճռելեն։ Եր
- Մալաթիա, Խարբերդ՝ հագուստը՝ շորերը օճառով լվանալ ◆ Ձեռքի տենդոտ շարժումներով կաճռեր լաթերը։ Եր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- Նոր Նախիջևան՝ անունը աճռել - անվանարկել, անունը գցել ◆ Մեկալում օրը մեկալը անոր անունը կաճռե։ Ռափայել Պատկանյան
- սիրտը աճռել - քաղցից նվաղել, սիրտը թուլանալ
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։