աճրդառու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡ʃɾdɑˈru]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աճրդառու
վանկեր՝ ա•ճ(ը)ր•դա•ռու
Գոյական
(հնց․) նա, որ աճուրդով որևէ բան է առնում
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աճրդառու(ն) | աճրդառուներ(ը) |
| Սեռ. | աճրդառուի | աճրդառուների |
| Տր. | աճրդառուի(ն) | աճրդառուների(ն) |
| Հայց. | աճրդառուի(ն) | աճրդառուների(ը) |
| Բաց. | աճրդառուից | աճրդառուներից |
| Գործ. | աճրդառուով | աճրդառուներով |
| Ներգ. | (աճրդառուում) | (աճրդառուներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։