ամանլվա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmɑnlˈvɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ման•լ(ը)•վա
Գոյական
- Ջավախք, Վան՝ (խսկց․) ամաններ լվանալը
- ամաններ լվալու լաթ, շոր ◆ Ինչ-մինչ, չուտե չամիչ, հըմեն կնգան ամանլվիչք։ ՀժՀՔ
- ցուցամատը, որով սրբում են ամանի կերակուրի մնացորդը և լպստում
- Վան՝ ամանները լվացած կեղտոտ ջուրը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ամանլվաց, ամանլվիկ, լաթ (խսկց․), խորձունձ (ժղ․)
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամանլվա(ն) | ամանլվաներ(ը) |
| Սեռ. | ամանլվայի | ամանլվաների |
| Տր. | ամանլվայի(ն) | ամանլվաների(ն) |
| Հայց. | ամանլվա(ն) | ամանլվաներ(ը) |
| Բաց. | ամանլվայից | ամանլվաներից |
| Գործ. | ամանլվայով | ամանլվաներով |
| Ներգ. | ամանլվայում | ամանլվաներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։