Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•ման•չա•ման 

  1. զանազան ամանեղեն ◆ Որի արաբումն խնոցի, օրորոց, աման-չաման, ամա բոլորը դատարկ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Նունեն քուղա բռնած ջուր է տանում, որ աման-չաման լվանա։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։