ամառանոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmɑrɑˈnɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամառանոց
վանկեր՝ ա•մա•ռա•նոց
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ ամառ, վերջածանց՝ -անոց:
Գոյական
- հով տեղ, ուր հանգստանում են ամառվա շոգին ◆ Ոչ մի հարկ այդ ամիսներում չի կարող ստիպել մարդուն իրեն զրկել ամառանոցի մաքուր ու զով օդից, հանգստությունից։ (Մուրացան) ◆ Այգիները մի տեսակ ամառանոցներ էին նրանց համար։ (Րաֆֆի)
- հով տեղում ամառն անցկացնելու համար կառուցված շինություն՝ տուն
Հոմանիշներ
խմբագրել- ամառանոցավայր, հովոց, հովանոց, (հնց․) ամառաստան, ամարոց, զովաստան (հզվդ․)
- ամառանոցատուն
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ամառանոց(ը) | ամառանոցներ(ը) |
Սեռ. | ամառանոցի | ամառանոցների |
Տր. | ամառանոցի(ն) | ամառանոցների(ն) |
Հայց. | ամառանոց(ը) | ամառանոցներ(ը) |
Բաց. | ամառանոցից | ամառանոցներից |
Գործ. | ամառանոցով | ամառանոցներով |
Ներգ. | ամառանոցում | ամառանոցներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։