ամառել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑmɑˈrɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամառել

վանկեր՝ ա•մա•ռել 

Կազմություն

Արմատ՝ ամառ, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

1. Սեբաստիա՝ ամռան գալը, ամառային շոգերը սկսվել
2. ամառը որևէ ամառանոցային վայրում անցկացնել ◆ Մի խումբ տիկիններ… ծառաներով ու աղախիններով եկել բռնել էին վանքի ամենալավ սենյակները ոչ այնքան իբրև ուխտավոր, որքան իբրև ամառող: (Նար-Դոս)
3. (խսկց․) անասուններին սար տանել

Հոմանիշներ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ ամառել Ենթակայական դերբայ ամառող Հարակատար դերբայ ամառած Համակատար դերբայ ամառելիս Անկատար դերբայ ամառում Վաղակատար դերբայ ամառել Ապակատար դերբայ ամառելու Ժխտական դերբայ ամառի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա ամառում եմ ամառում ես ամառում է ամառում ենք ամառում եք ամառում են Անկատար անցյալ ամառում էի ամառում էիր ամառում էր ամառում էինք ամառում էիք ամառում էին Ապակատար ներկա ամառելու եմ ամառելու ես ամառելու է ամառելու ենք ամառելու եք ամառելու են Ապակատար անցյալ ամառելու էի ամառելու էիր ամառելու էր ամառելու էինք ամառելու էիք ամառելու էին Վաղակատար ներկա ամառել եմ ամառել ես ամառել է ամառել ենք ամառել եք ամառել են Վաղակատար անցյալ ամառել էի ամառել էիր ամառել էր ամառել էինք ամառել էիք ամառել էին Անցյալ կատարյալ ամառեցի ամառեցիր ամառեց ամառեցինք ամառեցիք ամառեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի ամառեմ ամառես ամառի ամառենք ամառեք ամառեն Անցյալի ապառնի ամառեի ամառեիր ամառեր ամառեինք ամառեիք ամառեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կամառեմ կամառես կամառի կամառենք կամառեք կամառեն Անցյալի ապառնի կամառեի կամառեիր կամառեր կամառեինք կամառեիք կամառեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի ամառեմ պիտի ամառես պիտի ամառի պիտի ամառենք պիտի ամառեք պիտի ամառեն Անցյալի ապառնի պիտի ամառեի պիտի ամառեիր պիտի ամառեր պիտի ամառեինք պիտի ամառեիք պիտի ամառեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի ամառի՛ր ամառե՛ք

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։