ամար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈmɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամար
վանկեր՝ ա•մար
ամար1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * mer գույնանիշ արմատից. հմմտ. հունարեն μόρνον՝ «արծվի տեսակ, ոսկեդեղին» (Հեսիքիոս), լեհերեն morus «կեղտոտ»։
Գոյական
- գեղարքունիք ձկան մի տեսակը ◆ Գեղարքունին, որի տեսակներն են նաև կեռակտուց, աղնջան, ամար։ Ահ
- մի տեսակ ջրային թռչուն
Հոմանիշներ
խմբագրելգեղարքունի (ձուկ)
ամար2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ արաբերեն amra:
Գոյական
- գլխածածկոց, գլխազարդ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամար(ը) | ամարներ(ը) |
| Սեռ. | ամարի | ամարների |
| Տր. | ամարի(ն) | ամարների(ն) |
| Հայց. | ամար(ը) | ամարներ(ը) |
| Բաց. | ամարից | ամարներից |
| Գործ. | ամարով | ամարներով |
| Ներգ. | ամարում | ամարներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։