ամբաղ-զամբաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbɑʁ zɑmˈbɑʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ամ•բախ-զամ•բախ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՄակբայ
- Կարին՝ վայրիվերո, ափեղ-ցփեղ, դատարկ ու անմիտ ◆ ամբախ-զամբախ խոսել
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- ամբաղ-զամբաղ խոսել, ամբուզամբաղ դուս տալ - վայրիվերո խոսել, բարբաջել ◆ Հլա մե թարաֆեն ալ ղալմաղալ կենին, ամբաղ-զամբաղ դուս կուտան։ (Խաթաբալա) ◆ Կենա պաշլայեցիր աբուզամբաղ դուս տալ։ (Ձեռագիր)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։