Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑmbɑɾhɑvɑt͡ʃutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբարհաւաճութիւն

վանկեր՝ ամ•բար•հա•վա•ճութ•յուն 

Գոյական

  1. ամբարտավան լինելը ◆ Երիտասարդ անձնապահապետը, որը կոմսի տիտղոսն ուներ, ամենայն ամբարհավաճությամբ «Սպասեք» պատասխանեց և գլուխը անդին դարձուց։ (Ծերենց)
  2. ամբարտավանի արարք՝ վարքագիծ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. գոռոզություն, մեծամտություն, գոռոզամտություն, ամբարտավանություն, բարձրամտություն, բարձրահոնություն, բարձրահավանություն, պարծենկոտություն, սնապարծություն, անձնապարծություն, անձնագոհություն, անձնահաճություն, ինքնագոհություն, ինքնահաճություն, ինքնապարծություն, գոռոզասրտություն, անհամեստություն, ամբարշտություն, (գրք․)՝ կոկոզություն, կոկոզանք, կոկոզավզություն, կոկոզամտություն, փքանք (փխբ․)

Աղբյուրներ

խմբագրել