ամբարձիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbɑɾˈd͡zik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբարձիկ
վանկեր՝ ամ•բար•ձիկ
Ածական
- վեր բարձրացնող, վեր քաշող
- բարձրացող, բարձրացվող ◆ Մինչ զայն կը տանին պայերն ամբարձիկ: (Միսաք Մեծարենց)
- սլացիկ, բարձրահասակ, գեղիրան ◆ Ամբարձիկ մարմին։ (Միսաք Մեծարենց)
Գոյական
- (տեխ․) ծանրություններ բարձրացնելու ձեռքի կամ մեխանիկական գործիք (դոմկրատ) (տեխ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ամբարձիչ, դոմկրատ
Արտահայտություններ
խմբագրել- ամբարձիկ կամուրջ - բարձրացող-իջնող կամուրջ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամբարձիկ(ը) | ամբարձիկներ(ը) |
| Սեռ. | ամբարձիկի | ամբարձիկների |
| Տր. | ամբարձիկի(ն) | ամբարձիկների(ն) |
| Հայց. | ամբարձիկ(ը) | ամբարձիկներ(ը) |
| Բաց. | ամբարձիկից | ամբարձիկներից |
| Գործ. | ամբարձիկով | ամբարձիկներով |
| Ներգ. | ամբարձիկում | ամբարձիկներում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։