ամբիոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbiˈɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբիոն
վանկեր՝ ամ•բի•ոն
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն άμβων
Գոյական
- պատվանդան, որի վրա կանգնում և ճառ, զեկուցում, դասախոսություն են կարդում ◆ Նա համարձակ բարձրացավ ամբիոն, բայց այժմ վախենում էր նայել դահլիճին։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ Նայեց… Լենին-քեռին կանգնած էր տախտակե ամբիոնի վրա։ Եղիշե Չարենց
- լսարաններում կամ դահլիճներուն դրված հատուկ ձևի բարձր սեղան, որի մոտ կանգնում են և խոսում են
- մեկ կամ մի քանի իրար սերտորեն կապված գիտակարգերի, առարկաների դասախոսների ու գիտական աշխատողների միավորումը բուհերում ու գիտահետազոտական հիմնարկներում, որպես ուսումնական միավոր ◆ Հայոց լեզվի ամբիոն: ◆ Առանձին խորհրդակցություններ են անցկացվել հատկապես այն ամբիոնների հետ, որոնք առնչություն ունեն առաջին կուրսեցիների հետ։ (Մամուլ)
- տվյալ ամբիոն անձնակազմը
- (եկեղ․) բեմ, բարձրություն եկեղեցու մեջ, որտեղից քարոզ են կարդում ◆ Եվ քանի-քանի անգամ Վարդանանց տոնին սուրբ Գևորգ եկեղեցու քարե ամբիոնից տեր Հուսիկ քահանան զգուշացրել է քաղաքացիներին։ Եղիշե Չարենց
- (եկեղ․) այդ բեմի բարձրության վրա դրված աթոռ
- ուսումնական հաստատություններում դասավանդելու իրավունք՝ պաշտոն ◆ Մի մայր ուներ չորս հատ որդի, մեկը՝ ուսած, հռչակավոր, ուներ ամբիոն վարժապետի։ (Ավետիք Իսահակյան)
- պարբերականի բաժին՝ զանազան նպատակային ելույթների համար ◆ Գրողի ամբիոն:
- ուղղափառ տաճարում խորան տանող հարթակ, այսպես կոչված, թագավորական դարպասների առաջ։
Հոմանիշներ
խմբագրել- բեմ (եկեղ․)
- պատվանդան
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամբիոն(ը) | ամբիոններ(ը) |
| Սեռ. | ամբիոնի | ամբիոնների |
| Տր. | ամբիոնի(ն) | ամբիոնների(ն) |
| Հայց. | ամբիոն(ը) | ամբիոններ(ը) |
| Բաց. | ամբիոնից | ամբիոններից |
| Գործ. | ամբիոնով | ամբիոններով |
| Ներգ. | ամբիոնում | ամբիոններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։