ամբոխամտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbɔχɑmtutʰˈjun]
վանկեր՝ ամ•բո•խա•մտ•ութ•յուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ամբոխային մտածողություն ունենալը, ամբոխի նման մտածելը ◆ Նոր-նորենք միայն ազատագրվում ընկալման պարզունակ հիացականությունից կամ հուսահատի հոգեբանությունից, ամբոխակամտությունից։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։