Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբոխավար

վանկեր՝ ամ•բո•խա•վար 

Կազմություն

խմբագրել

Արմատ՝ ամբոխ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ վար:

Գոյական

  1. (քղք․) ժողովրդի անունից հանդես եկող և ժողովրդին իր շահերին ծառայեցնելուն հետապնդող գործիչ
  2. իր անձնական շահերի համար ժողովրդին սիրաշահելով խառնակություն՝ խռովություն հարուցող ◆ Սոկրատեսը դատապարտված էր մահվան աթենական ամբոխավար ատյանից։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դեմագոգ

Աղբյուրներ

խմբագրել