Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑmɛbɛɑkɑn kɔmpɔzit͡sʰˈjɑ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

հունարեն amoibaios «փոփոխակի, հերթագայող»

Բացատրություն

  1. (գրկն․) անաֆորի ընդլայնման հիմքի վրա գեղարվեստական կոմպոզիցիա, ուր պոետական երկի ամբողջ ընթացքում բնության երևույթների և հոգու վիճակների զուգահեռումով, հարց ու պատասխանի ձևով (հարցը կարող է մի տող լինել, պատասխանը՝ մի քանի) հերթագայվում են հատվածներ (անդամներ, տողեր, տներ, հանգեր)


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։