Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑmɛɡɑkɑɾiɔt͡sʰiˈtɔz]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

[a-` ժխտ. մասն. + հուն. megas` «մեծ» + kayron` «ընկույզի միջուկ» + kytos «անոթ, բջիջ»]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) բնածին հիվանդություն, որ բնութագրվում է կյանքի առաջին շաբաթներում արտահայտված արյունահոսություններով և թրոմբոցիտների քանակության նվազեցմամբ, պայմանավորված է ոսկրածուծում մեգակարիոցիտերի բացակայությամբ կամ դրանց քանակության խիստ սակավությամբ, ուղղորդվում է կմախքի և ներքին օրգանների զարգացման արատներով

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։