ամենաիմը
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmɛnɑˈimə]
վանկեր՝ ա•մե•նա•ի•մը
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ամբողջովին իմը, ամենքից ավելի իմը ◆ Դու հների մեջ ամենահինը, Դու իմը, իմը, ամենաիմը։ Համո Սահյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։