ամենասուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmɛnɑˈsuɾ]
վանկեր՝ ա•մե•նա•սուր•
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) (բնստ․) ամենից շատ սուր ունեցող, սրերով ամենից հարուստ ◆ Ո՞ւր է ասուրն ամենասուր, ամենագուն հեռահար, Ծովերն ընկան սրերն անհետ, չիք պատյանն էլ ափերին։ Հովհաննես Շիրազ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։