Հայերեն

վանկեր՝ ա•մե•նա•քար• 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (բնստ․) (փխբ․) ամենածանր, ամենադաժան, ամեն ինչ քարացնող ◆ Ամենասուրբ մայրն էիր, Ամենաչար, ամենաքար վշտի մեջ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել