Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑminɑt͡sʰiduɾˈjɑ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (անասն․) ամինաթթուների մեծաքանակ արտազատություն մեզի հետ, հատկապես լյարդի դեղին դիստրոֆիայի և ցիրոզի ժամանակ


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։