Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ ա•մո•թա•տեղ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ամաչելու տեղիք՝ պատճառ՝ առիթ, երեսատեղ, ամոթույք ◆ Հայրիկ, երեսիս վրա էլ ամոթատեղ չմնաց։ Արդեն մի քանի անգամ խաբել եմ։ Լևոն Միրիջանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ամոթատեղ դռնալ՝ լինել - ամոթանքի՝ նախատինքի առարկա դառնալ, խայտառակվել
  2. ամոթատեղ ունենալ
    1. ամաչելու պատճառ ունենալ
    2. նույնն է՝ երեսատեղ ունենալ

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել