ամոթու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hy], [ɑmɔˈtʰu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•մո•թու
Ստուգաբանություն
խմբագրելՄակբայ
- (ժղ․) ամոթից, ամաչելուց ◆ Խեղճ հարսը ամոթու մտել է գոմն ու գոմի սնից իրեն կախել։ (Անահիտ Սահինյան) ◆ Ամոթու տանից չէր դուրս գալիս։ Ալեքսան Մեխակյան ◆ Ամոթու չէր իմանում՝ իր մեծահոգի բարեկամի ոտնե՞րն ընկնի, թե ձեռը համբուրի։ (Խաչատուր Աբովյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։