ամուլ
Հայերեն
ՄՀԱ: [amul]
ամուլ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱռաջացել է թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ n-põlo- (n- ժխտական և põ-lo-` զավակ, ձագ) արմատից։ Համեմատել հայերեն ան- և ուլ, այլև թերևս, ալոջ։
Ածական
վանկեր՝ ա•մուլ
- ծննդաբերելու անընդունակ, զավակ չունեցող, չբեր
- բերք չտվող, ոչ պտղաբեր (փխբ․) ◆ Ամուլ դաշտերն արգասաբեր դարձանքո հրամանով։ (Նաիրի Զարյան)
- անօգուտ, ապարդյուն (փխբ․) ◆ Եվ կխորհի իր ալ կյանքին ամուլ, անօգուտու աննպատակ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- ստեղծագործելուց դադարած, գիտական՝ գրական և այլն ստեղծագործություն չգրող (փխբ․) ◆ Կարծես Նորվեգիան չի տվելիբսենին, մինչդեռ նրանից ավելի խոշոր երկրներ մնում են ամուլ գրականության և արվեստի տեսակետից։ (Վահան Տերյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- չբեր, անբերունակ, անպտուղ
- անծնունդ, անծին, անմանկաբեր, անբեր, անբեղմնավոր, անբեղուն (հզվդ․)
- ստերջ (կենդանի)
- սկնդիկ, սկնդուկ, անսերմ, անսերմնավոր, սուք (տղամարդ) (հնց․)
- ջորի, չոր կոճ (բրբ․) (փխբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
ամուլ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- Զանգեզուր՝ թույլ, ծույլ
- Սասուն՝ տե՛ս ամոլ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։