ամուսնացնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmusnɑt͡sʰˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•մուս•նա•ցնել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տղամարդուն և կնոջը մաուսնական կապով միացնել, պսակել ◆ Որ իմանում է իրեն չեն տվել՝ ուրիշի հետ են ամուսնացրել՝ զորք է կապում, պատերազմով գալիս է օխտն ախպոր վրա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Եթե աղջիկ էին ամուսնացնում, նորահարսին վարդ թաշկինակ ընծայելն անհրաժեշտ էր։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- պսակել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։