Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ամ•րոցք 

  1. Վան՝ կավահողից շինած մեծ աման, որի մեջ ալյուր, ընդեղեն և նպարեղեն են պահում։ ◆ Մարդ… չիբուխը դրած բերան կքաշե, լուլան քան զամրոցք մի, չըպուխի փայտն էր դու ասա (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։