ամփոփել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmpʰɔˈpʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ամ•փո•փել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- ի մի հավաքել, իրար բերել, ժողովել ◆ Արձակեցին նույնպես մարգարտյա վարսակալը, որ ամփոփում էր նրա մազերը հունական տարազով։ (Մուրացան)
- ամփոփ ձևակերրպել ◆ Արձակեցին նույնպես մարգարտյա վարսակալը, որ ամփոփում էր նրա մազերը հունական տարազով։ (Շիրվանզադե)
- եզրափակել, հանրագումարի բերել ◆ Նա հին թեման ամփոփեց և անցավ նորին։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
- համառոտել, սեղմ ձև տալ ◆ Այդ բոլոր պատմությունը կարելի է ամփոփել մի քանի բառերի մեջ։ (Մուրացան)
- պարունակել, բովանդակել ◆ Այդ պատմությունը ամփոփում էր յուր մեջ երկու բառ.- «Սիրեցե՛ք միմյանց»։ (Մուրացան)
- զետեղել, տեղավորել ◆ Նաև իմանալ՝ այդ ինչպես պետք է կարողանան այդ պարոնները Տոլստոյի «լավագույն» գրվածքները ամփոփել երկու հատորում։ (Վահան Տերյան)
- (հնց․) թաղել ◆ Ո՞ր կկամենար, որ մահվանից հետո յուր մարմինն ամփոփեին։ (Մուրացան)
- սեղմ՝ կիպ կերպով գրկել ◆ Դռան առաջ հայտնվեց Հրայրը՝ սպորտային անթև մայկայով, որն ամփոփել է նրա առողջ, փոքր ինչ մազակալած կուրծքը։ (Բոգդան Վերդյան)
- (հնց․) հավաքել, փաթաթել ◆ Ասացի, թե չեն կամենում իմանալ, բայց կամենում եմ, որ դու ապստամբության դրոշակն ամփոփես և… սուրը յուր պատյանը դարձնես։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։