այազ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ այ•ազ
- Զանգեզուր, Արարատյան, Կարճևան, Պարտիզակ, Ամասիա, Կարին, Համշեն՝ սաստիկ ցուրտ, սառնամանիք ◆ Ես էլ մին յորղանըմ պտտվեցի, այազմ սրթսրթալի, քնավ ընզի։ Տխ ◆ ◆ Այազը անքան սարթ էր, օր ձուն ճքճքար՚: (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։