այամ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•յամ
այամ1 խմբագրել
- Արարատյան, Ղազախ, Հավարիկ, Ագուլիս, Ուրմիա՝ ժամանակ, ժամանակաշրջան, դարաշրջան։ ◆ Մհեգ այամը հանց փիսացել ա, վեր էրկու վննանուն ալ բաֆա չի կա։ Տղ
- Կարին՝ եղանակ, կլիմա
Արտահայտություններ խմբագրել
այամ2 խմբագրել
- տե՛ս այան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։