Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•յե•ղա•նալ 

  1. Արարատյան, Կարին՝ գինովությունը անցնել, ստափվել ◆ Վարոսը երբ այեղացավ, հիշեց հարբած ժամանակ տված խոստումը

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։