Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•յե•ղա•նալ 

  1. Արարատյան, Կարին՝ գինովությունը անցնել, ստափվել ◆ Վարոսը երբ այեղացավ, հիշեց հարբած ժամանակ տված խոստումը

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։