Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hy], [ɑjluɾɛkʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ այ•լու•րե•քու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. հանցագործությունը կատարվելու պահին մեղադրյալի՝ հանցավայրում չգտնվելը՝ որպես հանցավոր
  2. (իրավգ․) անմեղության ապացույց, որը հիմնված է այն բանի վրա, որ որոշակի հանցանքի մեջ մեղադրվող անձը հանցանք կատարելու պահին եղել է ուրիշ տեղ և ոչ թե՝ հանցագործություն կատարված վայրում

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։