Հայերեն

  Արտասանություն

ՄՀԱ: [ayn]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական oni-ցուցական արմատից։ Համեմատել լիտվերեն añs, anàs՝ «այն», ռուսերեն он, оно՝ «նա», խեթերեն anne-՝ «այն»։ Այ-ի համար նշում են նաև հ․ -ե․ āi- ցուցականը կամ -ati մասնիկը։

Դերանուն

վանկեր՝ այն 

  1. խոսողից ու խոսակցից հեռու գտնվող առարկա՝ երևույթ և այլն
  2. ոչ խոսակցի կամ խոսողի, այլ մի երրորդ անձի կողմից հաղորդված իրողություն՝ հանգամանք և այլն
  3. հեռավոր ժամանակ կամ տեղ
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. նա
  2. անիկա, ան (արևմտհ․)
  3. նվիկ, նվիկա, նօկ, էնիկ (բրբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել
  1. այն աշխարհը
    1. հանդերձյալ կյանքը ◆ Նա այլայլվել, խստացել էր ինչպես այն աշխարհից վերադարձած մի զայրալից ուրվական։ Դերենիկ Դեմիրճյան
    2. երանական կյանք ◆ Ախ, տվեք ինձ քաղցր մի քուն Կյանքից հեռու սլանամ, Այն աշխարհը, ուր խնդություն, Ուր սերն է միշտ անթառամ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  2. այն աշխարհը գնալ - մեռնել, սպանվել
  3. այն աշխարհը ուղարկել - մեռցնել, սպանել ◆ Այդ աղջկան վաղուց էր հարկավոր Ազադիի հետ այն աշխարհն ուղարկել: (Գարեգին Սևունց)
  4. այն ատեն (արևմտհ․) - այն ժամանակ ◆ Իսկ աննշան եթե մնա Երկրի մեկ խորշն հողակույտն իմ, Եվ հիշատակս ալ թառամի, Ահ, այն ատեն ես կմեռնիմ։ Պետրոս Դուրյան
  5. այն գլխից - սկզբից ◆ Ես պետք է սկսեմ այն գլխից: (Գարեգին Սևունց)
  6. այն է
    1. գործածվում է բացահայտելու՝ մեկնաբանելու՝ մասնավորելու համար նախադասության նախորդ անդամի իմաստը, այսինքն ◆ Այժմ նա կամաց-կամաց մոտենում էր ցանկացած նպատակին, այն է՝ ազատել մորը լվացարանում օրն է բուն չարաչար աշխատելուց։ (Մուրացան)
    2. ահա, արդեն, հենց, հենց որ ◆ Նա վերցրեց քարը և այն է՝ ձեռը թափ առավ, որ զարկի նախարարին՝ ուրիշները նրա առաջը կտրեցին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  7. այն էլ
    1. գործածվում է «մասնավորապես», «հատկապես», «առավել ևս», «մանավանդ» իմաստները մասնավորող լրացումն իր լրացյալի հետ կապելու համար ◆ Ինչպե՞ս կարող է Սևանի աշխարհին հայտնի որսորդ Ասատուրից շատ բան իմացող լինի, այն էլ բնությունը ճանաչելու հարցում։ (Վախթանգ Անանյան)
    2. մինչև իսկ, նույնիսկ, և դեռ ◆ Ձեզ վաղուց հայտնի է եղել, թե ինչ մարդ է Բազենյանը, և մեզ այժմ եք միայն հայտնում այդ, այն էլ պատահաբար։ (Նար-Դոս)
  8. այն էլ կա - պետք է հաշվի առնել նաև, պետք է նկատի ունենալ նաև ◆ Հետո այն էլ կա, քեռի՛, որ նա գործ չկատարեց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  9. այն ժամանակ - այն պարագայում, այն դեպքում ◆ Եթե ինքն յուր բերանով չխոստովանի, այն ժամանակ, ինչ կուզեք՝ ասեք ինձ։
  10. այն ինչ - այնինչ ◆ (Հայրը) նշան տվեց պայքարին, այն ինչ աղջիկն առաջ եկավ՝ կարմիր խնձորն իր ձեռքին։ Հովհաննես Թումանյան
  11. այն կողմ
    1. դեն, անդին (արևմտհ․)
  12. այն աստիճան - այնքան, այնքան շատ, այնպես շատ ◆ Իսկ այն, ինչ որ պատահեց, այն աստիճան վշտացրել է սիրտս, այն աստիճան վրդովել է հոգիս, որ ինձ թվում է, թե ես այլևս այն չեմ, ինչ որ առաջ։ (Նար-Դոս)

Աղբյուրներ

խմբագրել