այտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑjt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ այտ
վանկեր՝ այտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ * oid- «ուռչել» արմատից. հմմտ. հունարեն οίδέω՝ «ուռչել»։
Գոյական
- մարդու երեսի կողմերից յուրաքանչյուրը՝ այտոսկրից մինչև ծնոտը՝ թուշը ◆ Սիրատանջ այրված, քնքուշ, այտերից քաղե՞լ ես համբույր։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- թուշ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։