Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ այցետոմս

վանկեր՝ այ•ցե•տոմս

Ստուգաբանություն

տոմս, որ վրա տպված է այցելողի անունը և որը այցելուն թողնում է իր այցելած անձի տանը նրա բացակայության դեպքում և կամ ուղարկում է, որ վերջինս իմանա հարցնողի ով լինելը ◆ Ասե՞լ ես, որ տանն եմ, - հարցրեց Միքայելը, նայելով սպասավորի բերած այցետումսին։ (Շիրվանզադե)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։