անախորժություն
Հայերեն
Գոյական
վանկեր՝ ա•նա•խոր•ժութ•յուն
- անախորժ լինելը ◆ Այդ բանն էր, որ նրան չափազանց անախորժություն էր պատճառում։ (Նար-Դոս)
- անախորժ արարք՝ դեպք և այլն ◆ մտածելով, որ կարող է մի անախորժություն պահել, ես թողեցի ու դուրս եկա։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տհաճություն, անհաճություն, անդուրեկանություն, անդուրություն, անհաճոյություն, անախորժելիություն
- անհամություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։