անամոթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑˈmɔtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անամօթ
վանկեր՝ ա•նա•մոթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ամոթ չունեցող, անպատկառ ◆ Վասակը բացի բռնակալ լինելը՝ նաև հանդուգն էր և անամոթ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- առանց ամոթ զգալու, անամոթաբար կատարված
Հոմանիշներ
խմբագրել- ամոթազուրկ, անպատկառ, աներես, լկտի, լպիրշ, անպարկեշտ, անզգամ, լիրբ, ամոթազերծ, ցինիկ, անխիպ, (արևմտհ․), անամանչ, անհամեստ, ապերասան (փխբ․), (հնց․) ժիտ, ժպիրհ, ժմերտ, հերատուկ, քողնկեց, (ժղ․), ամորավեր, անաբուռ, լաչառ, երեսաբաց, շաներես, (գվռ․), սոպռ, ներկուկ, թոքի, երեսի շուրջը գնացած, երեսի քողը պատռած, երեսը հատիկ, ջրով լվացած, երեսի կաշին հաստ, երեսին աբուռ չկա, լաչակ չունի (չունեցող), երեսի մեռոնը (աբուռը) գնացած (թախած), հազար մաղով անցկացրած, հազար մաղով հաց կերած, հազար առու թռած, բերան(ը) պատռած, պատռած բերան, մազը կտրած, ճակատը կտրված, բարև տաս՝ բարեկենդանին կգա, դռնից դուրս անես (հանես)՝ լուսամուտից (պատուհանից) ներս կգա, երեսը պատռած
- պնդերես, աներես, (փխբ․), բոշա, պնդակաշի, (գվռ․), պինդերես, պռտկերես, պռտիկերես, հաստերես, լերթերես, ձիգերես, կաշիերես, ամուրերես, շներես, հաստերեսանի, պռտիկ, պնդաքար, երեսպինդ, խոստակ, սոպռ, լռճուկ, բռնուկ, բռնուկ երես, բոշի երես, երեսը պինդ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։