Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անապակ

վանկեր՝ ա•նա•պակ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ * anāpak. հմմտ. ավեստերեն anāpa, պարսկերեն nab:

մաքուր, առանց որևէ խառնուրդի ◆ Իրար վրա ջուր կը ցանեն աղբյուրներեն անապակ: (Ավետիք Իսահակյան)
անխառն, անարատ ◆ Անապակ գինի։
բարոյապես մաքուր, ազնիվ ◆ Արժա՞ն եմ արդյոք անապակ սիրուն, որ կա այս մանկան աչքերի մեջ ծով։ Սիլվա Կապուտիկյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։