անասուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑˈsun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•նա•սուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- կենդանի
- ընտանի կենդանի ◆ Ես ինչ գիտեմ, որ ինչ ասեմ , ◆ Ես մի բերնափակ անասուն եմ (Նաիրի Զարյան)
- Շապին Գարահիսար, Կարին, Մուշ՝ (փխբ․) (փղքշ․) (ժղ․) դեռ չխոսող երեխա ◆ Ծառուկի տղեն, հլա… մատըմ անասուն է, հմիկուց ըղունկի կաշե։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- տկարամիտ, ապուշ (արհմրհ․) ◆ Մի մատ անասուն է։
- անասնական հակում ունեցող` անպարկեշտ մարդ
- գռեհիկ` անտաշ մարդ (փխբ․)
- Առտիալ՝ թռչուն ◆ Ծառին վրա մեկ անասուն է նստեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
- (խոհր․) օգտագործում են միսը, պատրաստում կերակուրներ, ուտելիքներ, ապխտում, պահածոյացնում, կաթից ստանում են կարագ, մածուն, պանիր այլ կաթնամթերքներ, պահածոյացնում, չորացնում են
Ածական
- անասնական(հզվդ․)
- Վան՝ անբնակ, անմարդաբնակ, ամայի ◆ Անասուն տեղեր գացեր կբնակի։ (Հրաչյա Աճառյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- կենդանի, տավար չորքոտանի ապրանք (ժղ․)
- չխոսկան, անխոսիկ, անխոսում, անլեզու, անասուն
- անտաշ, կոպիտ, անկիրթ, անքաղաքավարի, անբարեկիրթ, կոշտուկոպիտ, գռեհկական, գռեհկաբար, գռեհկահոգի, գռեհկամիտ, ռամկաբարո, ռամիկ, անասուն(ժղ․) փողոցային, սինլքոր, անպատշաճ, անվայելուչ, վարնոց, վուլգար
- հիմար, տխմար, ապշամիտ, հիմարամիտ, տխմարամիտ, դատարկամիտ, թանձրամիտ, բթամիտ, թուլամիտ, պակասամիտ, ծանծաղամիտ, տկարամիտ, ցանցառամիտ, փափկամիտ, կարծլծկան անասուն (փխբ․) չափազանց ծանր աշխատանք կատարող (մարդու մասին)րամիտ, անասնամիտ, գրաստամիտ, տավարամիտ, պաճարամիտ, հիվանդամիտ, դատարկագլուխ, թանձրատեն, հաստագլուխ, պնդագլուխ, դդմագլուխ, անգլուխ, անուղեղ, ծալապակաս, (փխբ․)` ցանցառ, բութ, դդում, պանդույր, կրետին, (գրք․) (փխբ․) ախմախ, անկուտ, դմբո, դմբլո, դունդի, դնկլոզ, երկարականջ, թուղթապակաս, փախուկ, ծալը պակաս, տախտակը պակաս, վերնատունը դատարկ, (գռհկ․) էշի գլուխ, հորթի գլուխ, փայտի գլուխ, ապուշի գլուխ (հեգն․) խելքի տոպրակ, Աստծուց պատժված, Աստծու աղոթած, Աստծու ավանակ, անխելք, խելազուրկ, անգլուխ, անուղեղ, խելապակաս, պակասամիտ
Արտահայտություններ խմբագրել
- լծկան անասուն (փխբ․) չափազանց ծանր աշխատանք կատարող (մարդու մասին) ◆ Ապրում էր… անիմաստ կյանք մի դժվար, որպես լծկան անասուն։ Եղիշե Չարենց
- անբան անասուն - ծույլ՝ անպետք՝ ապիկար մարդ
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։