անատակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անատակ
վանկեր՝ ա•նա•տակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
անատակ1 խմբագրել
Ածական
- Արարատյան, Սիվրիհիսար, Ջավախք՝ անհատակ, անհուն, անդնդախոր ◆ Իմ ծայրաստիճան դանդաղկոտ, ներքին բռնկման բացարձակ անատակ, ծանրախոհ բարեկամը… օժտված էր մարդկային ամեն տեսակի բարեմասնություններով։ (Վահրամ Փափազյան) ◆ Ընկնողը դուրս չի գալիս, վիհ է, անատակ հոր է։ (Ջիվանի)
- ոչ ատակ, անկարող, անընդունակ
Հոմանիշներ խմբագրել
- անկարող
Արտահայտություններ խմբագրել
- անատակը գնալ - անհայտանալ, կորչել ◆ Անառակ որդին անատակը գնա, կորչի։ (Ձեռագիր)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Ստուգաբանություն խմբագրել
անատակ2 խմբագրել
Գոյական
- անհատակ, հատակ չունեցող
- շատ խոր, անդնդախոր ◆ Ընկնողը դուրս չի գալիս, վիհ է, անատակ հոր է (Ջիվանի)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։