Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անատամ


վանկեր՝ ա•նա•տամ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ատամներ չունեցող, ատամներից զուրկ ◆ Բերանը անատամ, դեմքը կնճռոտած, իսկ ներքին շուրթը դողդողում էր շարունակ։ Հովհաննես Թումանյան
  2. (փխբ․) Անզոր, թույլ, անվճռական ◆ Ես ոխ հանեմ մի պառավօրիորդից իր անատամ հարձակումների համար։ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ատամնազուրկ,
  2. ատամնաթափ,
  3. ատամնատ,
  4. աեակռա,
  5. անակռհք,
  6. ժոռատ,
  7. կեռատ
  8. խոռփատ,
  9. ակռա
  10. ակռապլիկ,
  11. ակռապուփկ,
  12. ակռավոշ,
  13. լեմռիկ,
  14. բենքռատ,
  15. փենջռատ,
  16. փեքռատ,

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. անատամ գել - կեղեքող, հափշտակող ◆ Որ ձեռիցը գա, մեր գեղը կքանդի, անատամ գել ա։ Սահակ Ամատունի

Աղբյուրներ

խմբագրել