Հայերեն դարձվածք

  1. կեղեքոտ, հափշտակող աշխարհական հին պաշտոնյա, նախկին ուժը կորցրած մարդ ◆ Կուլակաթափ է արել «անատամ գելերին»։ Գելերը քաշվել են մի կողմ։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ Խալխը լավ էր ճանաչում էդ «ատամները հանած գելերին» և նրանից նոր անուն էր՝ կոնտրիկ կամ հակա։ ◆ Նա երբեք բռնիլ չի․ ատամը հանած գել ա։ Մաթևոս Դարբինյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։