Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnɑtɔljɑkɑn lɛzuˈnɛɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) Փոքր Ասիայի մեռած հին լեզուները (հեթիթերեն, լուվիերեն, պալայերեն, լիկիերեն, կարիերեն, լիդիերեն և այլն), որոնք հիմնականում դիտվում են իբրև Հնդեվրոպական ընտանիքին պատկանող լեզուներ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։