անարգել
Բայ
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑɾˈɡɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•նար•գել
Ստուգաբանություն
խմբագրելանարգել
խմբագրելԱծական
- առանց արգելքի, խոչընդոտի, անխափան ◆ Բազմությունն անարգել հասավ Վասակի ապարանքին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱռանց արգելքի
Արտահայտություններ
խմբագրելՆախադասություն Նա անարգել մտավ մարդկանց ամբոխը
անարգել2
խմբագրելԲայ
- անարգանք հասցնել, անպատվել ◆ Ես չէի կարող անարգել իմ առաջին մաքուր սիրո հիշատակը։ (Նար-Դոս)
- քամահրել, արհամարհել, բանի տեղ չդնել ◆ Ես անարգում եմ աշխարհը համայն։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) (հզվդ․) պղտորել, կեղտոտել ◆ Կռկռացող հիվանդ գորտն եմ ճահիճին, որ կանարգե աղբյուրներուն ջուրը ջինջ։ (Վահան Թեքեյան)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։